Abstrakt: |
Celem badań była weryfikacja znajomości zasobu leksykalnego z zakresu polityki u uczniów. Zbadano także typy definicji oraz umiejętność definiowania u badanych osób. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem ankiety zawierającej 10 pytań otwartych, pytanie wyboru i pytanie zamknięte. Łącznie w ankiecie uczestniczyło 104 uczniów (VIII SP 3 w Strzelinie: dziewięć dziewcząt, 16 chłopców; I LO w Strzelinie: 10 dziewcząt; II ZSZ w Strzelinie: 10 chłopców; II Liceum Zawodowe: 11 dziewcząt; III ZSZ: 11 chłopców, dwie dziewczęta; III LZ: trzech chłopców, 10 dziewcząt; IV LO: trzech chłopców, 12 dziewcząt). Badania ankietowe polegały m.in. na zdefiniowaniu przez respondentów 17 leksemów wybranych na podstawie analizy prasy codziennej. Łącznie zgromadzono 819 definicji leksemów: „kapitalista”, „komunista”, „demokracja”, „solidarność”, „pluralizm”, „opozycja”, „nacjonalizm”, „propaganda”, „kampania”, „autorytet”, „agresja”, „dezinformacja”, „dekomunizacja”, „demagogia”, „liberalizm”, „fundamentalizm”, „oszołom”. Analiza ogólna biernej znajomości leksyki politycznej wśród respondentów wskazała na wartość 50%. Uczniowie ósmych klas podczas tworzenia pól semantycznych wymienionych wyżej leksemów mieli przeważnie trudności z wyrazami związanymi ze sferą ustrojową lub takimi, które nie pojawiają się podczas procesu dydaktycznego („demagogia”, „liberalizm”, „fundamentalizm”). Najbardziej prawidłowo definiowanym wyrazem była „demokracja”. Zjawisko blokady werbalizacyjnej zauważono podczas analizy badań głównie u uczniów liceum zawodowego. Podczas przeglądania stosowanych definicji stwierdzono, że najczęstszym z typów jest ten o charakterze realnoznaczeniowym. Analiza wyników badań potwierdziła także najczęstsze używanie zdania podrzędnie złożonego podczas definiowania wszystkich leksemów. |