Przedmiotem badań było zjawisko agresji i przemocy wśród dzieci ze szkół podstawowych w województwie łódzkim (klasy szóste). Głównym celem było zdiagnozowanie rzeczywistości pod tym kątem. Pytania badawcze dotyczyły informacji, gdzie doszło do kontaktu z agresją i przemocą, jakie są najczęstsze formy przejawiania agresji w szkole, jakie są osobiste doświadczenia badanych w związku z podjętym aspektem oraz jakie są oczekiwania wobec form i źródeł pomocy w sytuacjach potencjalnie niebezpiecznych. W badaniach wykorzystano anonimową ankietę. Skierowano ją do uczniów wybranych do badań w Regionalnym Centrum Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi. Łącznie przebadano 445 osób (221 dziewcząt, 234 chłopców). Z przeprowadzonych badań wynika, że najczęstszym miejscem kontaktu dzieci z agresją jest szkoła (73%). 58% respondentów wskazało ulicę, a 5% rodzinę. Do najczęstszych przejawów agresji, które można spotkać w szkole, uczniowie zaliczali: wyzywanie, przezywanie (od 84-90%, w zależności od środowiska uczniów), bicie, kopanie (62% dziewcząt, 67% chłopców) oraz wyśmiewanie, ośmieszanie (63% dziewcząt, 58% chłopców). 4% uczniów wskazało, że doświadczyli oni przemocy od nauczyciela (41% ogółu respondentów doświadczyło przemocy w środowisku szkolnym). Na pytanie o oczekiwane formy pomocy dziewczęta (60%) wskazały na pomoc od każdego nauczyciela ze szkoły, chłopcy natomiast (57%) na samoobronę. Badania potwierdziły, że najczęściej z agresją i przemocą stykają się uczniowie ze środowisk wielkomiejskich.