W badaniu uczestniczyło 1214 nauczycieli z całej Polski. Dobór próby miał charakter losowy. Odsetek kobiet wyniósł 85,24%. W szkołach podstawowych było zatrudnionych 54,3% badanych, w gimnazjach 21,2%, w liceach 10%, w technikach 8,5%, w liceach profilowanych 4%, w szkołach zawodowych 2%. 45,7% ankietowanych pracowało w wiejskich szkołach. 4,5% próby stanowili stażyści, 18,6% nauczyciele kontraktowi, 27,7% mianowani, 49,2% dyplomowani. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano kwestionariusz Mobbing, dręczenie, molestowanie. Do pomiaru wypalenia zawodowego wśród respondentów posłużono się kwestionariuszem MBI. 7% nauczycieli stanowiły osoby mobbowane, 55,93% – osoby doświadczające wrogich zachowań, niespełniających kryterium mobbingu, a 37,07% – osoby niedoświadczające ani mobbingu, ani wrogich zachowań. 63% nauczycieli doświadczało niewłaściwego traktowania w pracy. 20% respondentów przyznało, że ich współpracownicy podważali ich zdanie w kwestiach, na których się znają. Co piąty nauczyciel wyznał, że padł ofiarą uwag i dowcipów ze strony kolegów albo koleżanek z pracy. 18% badanych twierdziło, że przełożony wyznaczył im zadanie w taki sposób, który uniemożliwiał jego realizację. Na podstawie wyników badania stwierdzono związek między doświadczaniem mobbingu a występowaniem objawów wypalenia zawodowego. Okazało się, że wypalenie zawodowe częściej dotyczyło nauczycieli, którzy byli niewłaściwie traktowani w miejscu pracy. Wniosek uzyskany na podstawie pomiaru pozwala stwierdzić zasadność działań prewencyjnych, mających na celu poprawę relacji interpersonalnych w placówkach oświatowych.