Przedmiot badawczy stanowiła sytuacja społeczno-zawodowa absolwentów Uniwersytetu Wrocławskiego. W analizie uwzględniono takie zmienne jak: elastyczność bądź stabilność zawodowa, fachowość oraz prestiż pracowniczy. Dodatkowo wzięto pod uwagę płeć respondentów, tryb ukończenia studiów, miejsce zamieszkania, a także poziom kompetencji formalnych, którego wskaźnikiem może być średnia ocen ze studiów. Kryterium doboru respondentów był rok ukończenia studiów (preferowano absolwentów z przedziału czasowego obejmującego lata 1996-2000). Finalnie do analizy zakwalifikowano wyniki 368 osób (w tym 127 mężczyzn oraz 241 kobiet). Wśród respondentów 20% stanowili absolwenci wydziału filologicznego, 34% wydziału nauk historycznych i pedagogicznych, 20% prawa i administracji, 12% nauk społecznych, 6% nauk przyrodniczych oraz niecałe 8% absolwentów wydziału matematyki, fizyki i chemii. Największa grupa badanych (41%) ukończyła studia w roku 2000, 20% w 1999, 14% w 1998, 13% w 1996, 8% w 1997, a niecałe 4% w 2001. Pod względem miejsca zamieszkania około 44% osób mieszkało w dużych aglomeracjach miejskich, około 7% w miastach powyżej 200 tys. mieszkańców, około 36% w miastach liczących poniżej 200 tys. mieszkańców, a około 10% na wsiach. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że przeważająca większość respondentów wykonywała zawód nauczyciela, trenera lub szkoleniowca, zdecydowanie mniej osób – zawód urzędnika. Wykazano, że stanowiska szeregowe zajmowało 61% osób, niższe kierownicze – 17%, wyższe kierownicze – około 3%, a dyrektorskie również około 3%. Jednocześnie okazało się, że stanowiska wyższe niż szeregowe zajmowało około 60% absolwentów studiów zaocznych oraz niecałe 19% absolwentów studiów dziennych. Zawód zgodny z ukończonym kierunkiem studiów wykonywało 64% ankietowanych, natomiast inny niż wyuczony – 36%. Dodatkowo zaobserwowano wysoką stabilność zawodową, o której świadczył stosunkowo długi staż pracy respondentów (około 45% osób pracowało na stałe ponad rok).