Celem badań było ustalenie znaczenia takich zasobów osobistych, jak poczucie własnej wartości i skuteczności oraz spostrzegana kontrola osobista w odniesieniu do zdrowia, w przewidywaniu stylów radzenia sobie ze stresem u dzieci w wieku 11-12 lat. Do badań włączono uczniów klas piątych i szóstych (po trzy klasy) z dwóch wybranych łódzkich szkół podstawowych (54% chłopców, 46% dziewcząt). W badaniach posłużono się: skalą Jak sobie radzisz, skalą KompOs, Inwentarzem Poczucia Własnej Wartości Coopersmitha, Skalą Umiejscowienia Kontroli Zdrowia Parcela i Meyera. Dwa pierwsze narzędzia były autorskimi rozwiązaniami, dwa następne zostały opracowane przez Juczyńskiego. Wykorzystanie procedury „krokowej” analizy dyskryminacyjnej dowiodło, że istotne jest aktywne radzenie sobie ze stresem, a wraz z nim: wewnętrzne umiejscowienie kontroli zdrowia, poczucie własnej skuteczności (siły, wytrwałości), poczucie własnej wartości w rodzinie i szkole. Zweryfikowano także emocjonalny styl radzenia sobie w sytuacjach stresowych (np. poczucie własnej wartości w szkole i towarzystwie czy poczucie własnej skuteczności) oraz poszukiwanie wsparcia społecznego (m.in.: poczucie własnej wartości w odniesieniu do wytrwałości, poczucie własnej skuteczności – siła). Wyniki szczegółowe dla każdego ze stylów zilustrowano w formie macierzy strukturalnej wymienionych zmiennych.