Celem badania była odpowiedź na pytanie: czy istnieje związek między cechami narracji matki o jej nowo narodzonym dziecku a poziomem jej wewnętrznej indywiduacji poznawczej? Badaniem objęto 60 kobiet w wieku od 20 do 35 lat, które urodziły pierwsze dziecko i których ciąża oraz poród przebiegały bez powikłań (badanie prowadzono do czwartego dnia po porodzie). Do zebrania materiału posłużono się wywiadem oraz Kwestionariuszem Wewnętrznej Odrębności Schematowej. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono istotny związek między wyodrębnionymi kategoriami wątków tematycznych a poziomem wewnętrznej odrębności schematowej matek, a dokładniej: między częstością występowania w narracjach liczby wątków w kategoriach „karmienie – mój problem”, „karmienie – problem dziecka” a poziomem odrębności schematowej matek. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem wykazano, że badane o wysokiej odrębności schematowej częściej niż kobiety z niską odrębnością postrzegały karemienie jako swój problem (a nie problem dziecka). Dodatkowo odnotowano, że matki z niską odrębnością schematową częściej posługiwały się czasownikami modalnymi z partykułą przeczącą („nie potrafię”, „nie mogę”).