Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Jakie statusy tożsamości występują w drugiej fazie adolescencji? Jaka jest struktura treściowa i temporalna orientacji przyszłościowej w drugiej fazie adolescencji? Czy struktura orientacji przyszłościowej jest odmienna w zależności od statusu tożsamości młodzieży w drugiej fazie adolescencji? Badaniem objęto 160 osób dorastających (w tym 83 dziewczęta i 77 chłopców). Respondenci uczęszczali do klas drugich i trzecich liceum oraz technikum. Do zebrania materiału badawczego posłużono się Groningeńską Rozwojową Skalą Tożsamości GIDS opracowaną przez H. Bosmę oraz Kwestionariuszem EURONET. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że wśród ankietowanych uczniów najczęstszy był status tożsamości nadanej (33%), w dalszej kolejności – status tożsamości osiągniętej (25%), status tożsamości moratoryjnej (24%) oraz status tożsamości dyfuzyjnej (18%). Zgodnie ze zgromadzonym materiałem wykazano również zróżnicowanie struktur treściowych oraz temporalnych orientacji przyszłościowej formowanej przez respondentów przejawiających odmienne statusy tożsamości.