Celem badania była odpowiedź, czy istnieje związek, a jeżeli tak, to jaki, między kompetencją komunikacyjną sześcioletniego dziecka a takimi aspektami jego psychospołecznego funkcjonowania, jak uspołecznienie, zahamowanie i zachowanie antyspołeczne. Badaniem objęto 151 dzieci w wieku sześciu lat, które uczęszczały do przedszkoli w Chorzowie (województwo małopolskie). Do zebrania materiału badawczego posłużono się Arkuszem zachowania się ucznia Markowskiej oraz Skalą do badania kompetencji komunikacyjnej dzieci autorstwa Kielar-Turskiej, Białeckiej-Pikul i Ligęzy. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że wraz ze wzrostem przyhamowania obniżał się poziom kompetencji komunikacyjnej. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem przyhamowanie pozostawało w istotnych oraz ujemnych związkach z takimi składowymi kompetencji komunikacyjnej jak: zdolności funkcjonalno-regulacyjne; zdolności funkcjonalno-ekspresywne; zdolności socjolingwistyczne; zdolności imaginacyjne; zdolności funkcjonalno-informacyjne oraz zdolności funkcjonalno-heurystyczne. Wykazano również, że wszystkie zależności odnotowane między uspołecznieniem a składowymi kompetencji komunikacyjnej miały znak dodatni. Istotne związki zaobserwowano z następującymi kompetencjami szczegółowymi: zdolnościami funkcjonalno-regulacyjnymi, funkcjonalno-ekspresywnymi, socjolingwistycznymi oraz imaginacyjnymi.