Zgodnie ze wstępnymi hipotezami badawczymi spodziewano się, że uczniowie sześcioletni są lepiej przystosowani do nauki szkolnej niż uczniowie w tym samym wieku, ale ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Założono ponadto, że sześciolatki ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi będą charakteryzować się większym poziomem zewnętrznego poczucia kontroli niż ich rówieśnicy. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano techniki socjometryczne, kwestionariusz CBI Schaefera i Aaronsona w adaptacji Rembowskiego oraz kwestionariusz SPK-DP Szmigielskiej. W badanej próbie było 160 uczniów pierwszych klas w wieku sześciu lat. Respondenci uczęszczali do 19 szkół. W badanej próbie znalazło się 120 uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym dzieci z trudnościami sensorycznymi, dzieci z trudnościami logopedycznymi oraz dzieci z ogólnie obniżonym poziomem funkcjonowania poznawczego. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że w grupie dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi najwięcej osób miało zaburzony poziom przystosowania szkolnego, a w grupie kontrolnej większość charakteryzowała się dostatecznym poziomem przystosowania szkolnego. Potwierdzono u dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi występowanie zewnętrznego poczucia kontroli, co świadczy o tym, że czują się w niewielkim stopniu odpowiedzialne za własne działania.