Badanie przeprowadzono w celu określenia poziomu wymienionych trzech typów myślenia dzieci, określenia różnic intraindywidualnych oraz uchwycenia związków między wyróżnionymi typami myślenia a osiągnięciami szkolnymi uczniów klas II szkoły podstawowej. Do zebrania materiału badawczego posłużono się Rysunkowym Testem Twórczego Myślenia TCT-DP w wersji A i B, opracowanym przez Urbana i Jellena, oraz Testem operacyjności myślenia: Diagnoza możliwości intelektualnych dziecka (DMI-2KM) autorstwa Matczak. Ponadto wykorzystano Skalę rozwiązywania problemów życiowych oraz Skalę sukcesów szkolnych. Badaniem objęto 248 dzieci w wieku ośmiu lat (w tym 118 dziewcząt i 130 chłopców). Respondenci uczęszczali do 10 losowo wybranych klas drugich szkół podstawowych w Białymstoku. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że poziom myślenia analitycznego respondentów był średni. Wykazano niewielkie zróżnicowanie zarówno intergrupowe, jak i intragrupowe poziomu myślenia analitycznego. Jednocześnie okazało się, że w siedmiu klasach badani uczniowie uzyskali dość wysokie wyniki pomiaru myślenia twórczego. Natomiast w zakresie myślenia praktycznego wykazano, że w ocenie nauczycieli był on także dość wysoki. Ustalono ponadto, że różnice intergrupowe pod względem poziomu myślenia praktycznego były wyraźniejsze niż w przypadku myślenia analitycznego, ale nie tak duże jak w zakresie myślenia twórczego.