Przedmiot badawczy stanowiła szeroko pojęta dojrzałość szkolna dzieci uczęszczających do klas zerowych. W analizie wykorzystano wyniki badań prowadzonych przez Pracownię Psychologii Dziecka Instytutu Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w ramach codziennej działalności. W badaniach uczestniczyło 328 dzieci (160 dziewczynek i 168 chłopców) w wieku od 6;3 do 7;5 roku, które badano kilka miesięcy przed przejściem z klasy zerowej do pierwszej klasy szkoły podstawowej. Procedura diagnozy ryzyka dysleksji uwzględniała wyłącznie deficyty poznawcze (fonologiczne oraz wzrokowe). Do zebrania materiału posługiwano się m.in. zestawem 14 figur geometrycznych Spionek, próbami sortowania kart Zazo oraz próbą kreskowania Stambak. W wyniku przeprowadzonych badań ryzyko dysleksji stwierdzono u niemal 17% dzieci (55). Nie odnotowano związku pomiędzy występowaniem ryzyka dysleksji i płcią. Nie zaobserwowano również korelacji między ryzykiem dysleksji a lateralizacją respondentów.