Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji następujących hipotez: 1) Istnieje związek między samoakceptacją – badaną Skalą Bergera – a akceptacją ludzi w wyróżnionych grupach badanej młodzieży. 2) Istnieje związek między samoakceptacją mierzoną Skalą Q-sort a akceptacją ludzi w wyróżnionych grupach osób badanych. 3) Korelacja pomiędzy samoakceptacją a akceptacją ludzi (w wyróżnionych grupach młodzieży), niezależnie od metody testowania pierwszej zmiennej, jest dodatnia: wzrostowi akceptacji siebie proporcjonalnie towarzyszy wzrost poziomu akceptacji ludzi. Próbę badawczą stanowiły dwie grupy: osoby z rodzin rozwiedzionych, które wychowywały się z samotnymi matkami (R); osoby z rodzin pełnych, prawidłowo funkcjonujących (P). Obie grupy liczyły 74 respondentów (po 40 dziewcząt i po 34 chłopców). Do zebrania materiału posłużono się Skalą Samoakceptacji Q-S A. i J. Brzezińskich oraz Skalą Bergera. W wyniku przeprowadzonego badania potwierdzono związek między samoakceptacją a akceptacją ludzi (korelacja wystąpiła we wszystkich wyróżnionych grupach z wyjątkiem dziewcząt mających nieregularne kontakty z ojcem po rozwodzie rodziców). Zgodnie ze zgromadzonym materiałem hipotezę o związku między samoakceptacją mierzoną Skalą Q-sort potwierdzono częściowo (zależność odnotowano przede wszystkim w grupach charakteryzujących się wysokim poziomem samoakceptacji i dobrym poziomem akceptacji ludzi). Ponadto wykazano prawidłowość hipotezy o dodatniej korelacji między samoakceptacją a akceptacją ludzi wśród badanej młodzieży.