Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na m.in. następujące pytania: Jakie jest natężenie przemocy emocjonalnej stosowanej przez rodziców wobec badanych? Czy istnieje związek między natężeniem przemocy w rodzinie a płcią krzywdziciela? Jakie formy przemocy emocjonalnej ze strony rodziców dominują w doświadczeniu nastolatków? Czy płeć jest czynnikiem różnicującym natężenie poszczególnych form przemocy emocjonalnej ze strony rodziców? Do zebrania materiału badawczego posłużono się zmodyfikowaną wersją Skali Zespołu Dziecka Krzywdzonego (SZDK) autorstwa K. Kmiecik-Baran i B. Wojciechowskiej, wykorzystano również wybrane podskale ze Skali Wsparcia Społecznego autorstwa K. Kmiecik-Baran. Próba liczyła 227 uczniów ze szkół gimnazjalnych oraz średnich z województwa podlaskiego (54% stanowili chłopcy, a 36% dziewczęta). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że około jednej trzeciej respondentów w większym lub mniejszym stopniu doświadczyło przemocy emocjonalnej. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami sprawcami przemocy byli przede wszystkim ojcowie, z kolei ofiarami głównie dziewczęta. Wykazano, że do najczęstszych form przemocy należały poniżanie, usilne próby zmiany, okazywanie niezadowolenia, a także podważanie wartości relacji z dzieckiem. Okazało się również, że respondenci, którzy doznawali przemocy emocjonalnej sporadycznie, w większym stopniu otrzymywali wsparcie szczególnie ze strony rodzeństwa. Natomiast badani, którzy regularnie doświadczali przemocy w relacji z rodzicami, otrzymywali silne wsparcie od kolegów z osiedla i szkoły.