Główne pytanie badawcze brzmiało: czy wymiar zależność – niezależność od pola percepcyjnego wiąże się z efektywnością rozwiązywania zadań APM Ravena przez młodzież poddaną treningowi edukacyjnemu na poziomie szkoły ponadpodstawowej o trzech profilach kształcenia: matematycznym, muzycznym, plastycznym. Hipoteza dotyczyła założenia o lepszych efektach rozwiązywania zadań APM przez młodzież o profilu matematycznym. Dobór osób do badań był celowy. Kryteriami były: profil kształcenia i wymiar zależność – niezależność od pola percepcyjnego. Badania objęły uczniów z czwartych klas szkół średnich (liceum ogólnokształcące o profilu matematycznym – 114 osób; liceum muzyczne – 68 osób; liceum plastyczne – 71 osób). Z każdej z wymienionych grup wylosowano po 48 osób do badania. W badaniach zastosowano: Embedded Figures Test (oprac. Witkin) oraz Advanced Progressive Matrices (oprac. Raven). Wyniki badań nie potwierdziły wpływu pomiaru zależność – niezależność od pola percepcyjnego na efekty rozwiązywanych zadań APM (brak różnicowania w sposób istotny statystycznie poziomu w wykonywanych zadaniach APM u badanych). Znalazł jednak potwierdzenie fakt, że trening edukacyjny może wpływać na czynności psychiczne i na ich kształtowanie oraz usprawnianie (lepsze wyniki uczniów o profilu matematycznym). Wyniki badań pokazały, że najsłabiej podczas wykonywania zadań APM wypadli uczniowie o profilu plastycznym. Biorąc pod uwagę zasady konstrukcji tablic Ravena, należy stwierdzić, że badani bez względu na zależność lub niezależność od pola percepcyjnego najbardziej efektywnie rozwiązywali zadania APM dotyczące dodawania i odejmowania wzoru.