Przedmiotem badań była znajomość języka polskiego jako obcego, sprawdzana podczas egzaminów certyfikujących na trzech poziomach: podstawowym (B1), średnim ogólnym (B2) oraz zaawansowanym (C2). Analizy materiałów zastanych dokonano na podstawie informacji uzyskanych w ramach czterech sesji egzaminacyjnych. Egzaminy certyfikatowe z języka polskiego jako obcego przeprowadzono w 2004 roku pod nadzorem Państwowej Komisji Poświadczania. Jeden z nich odbył się w Berlinie (22 kandydatów), pozostałe w Polsce (Warszawa, Kraków, Katowice, Wrocław). Łącznie w czterech sesjach wzięło udział 106 kandydatów. Doniesienie przedstawia m.in. analizę profilów zdających egzamin. Kandydaci pochodzili z 24 państw (np. Niemcy – 31 osób; Ukraina – 12 osób; Hiszpania, Rosja, USA – po osiem osób z każdego z wymienionych krajów). W większości do egzaminu podeszły kobiety (68 kobiet, 38 mężczyzn). Pozyskane dane z ośrodków egzaminacyjnych, którymi były polskie placówki akademickie, pokazały, że egzamin z języka polskiego jako obcego jest najpopularniejszy w Krakowie (38 zdających). Biorąc pod uwagę poziom znajomości języka, należy stwierdzić, że 45 osób zadeklarowało podejście do poziomu B2. Analiza wyników egzaminów pokazała, że największymi trudnościami dla cudzoziemców (którzy nie zdali egzaminu) było: redagowanie prac pisemnych oraz rozumienie tekstów mówionych. Wyniki analizy danych pokazały rezultaty egzaminów certyfikowanych (korelacja aspektu oceny i poziomu znajomości języka). Okazało się, że średnio co piąty zdający nie przeszedł pomyślnie egzaminu (20 osób). Najwięcej osób osiągnęło wyniki na poziomie dobrym i bardzo dobrym (po 37 osób).