Wiosną 1990 roku przeprowadzono badanie dotyczące opinii uczniów o organizacji pracy szkoły, oczekiwanych zmianach w programie nauczania itp. Badanie objęło 786 uczniów klas trzecich liceów ogólnokształcących w Poznaniu (530 dziewcząt i 356 chłopców). Analizę dotyczącą stosunku uczniów do lekcji wychowania fizycznego przeprowadzono na podstawie zadania: Określ swoje oczekiwania w stosunku do lekcji wychowania fizycznego (pożądane formy organizacyjne, rodzaj preferowanych zajęć). Odpowiedzi miały charakter swobodnej wypowiedzi pisemnej. Uwzględniono również inne pytanie dotyczące korekty liczby godzin z poszczególnych przedmiotów i podziału na zajęcia obowiązkowe i do wyboru. Analiza wyników ujawniła zbieżność poglądów uczniów na temat lekcji wychowania fizycznego niezależnie od lokalizacji szkoły. Poglądy te miały często charakter krytyczny, wskazujący na niewystarczająco poważny sposób traktowania tego rodzaju zajęć i kultury fizycznej w ogólności. Innym zarzutem było nawiązywanie do sportu wyczynowego w ówczesnym modelu nauczania wychowania fizycznego w szkole. Powszechne były wśród uczniów oczekiwania dotyczące wychowania zdrowotnego – poprawy zdrowia, podniesienia wydolności organizmu, kształtowania nawyków higienicznych, przede wszystkim zaś eliminowania skutków wcześniejszych stresów i napięć psychicznych. Podstawową metodą uzyskania ostatniego z wymienionych efektów wychowania fizycznego byłoby zlikwidowanie stresu związanego z z lekcjami wychowania fizycznego.