Na podstawie wyników badania próbowano określić, jaki rodzaj przewlekłego zaburzenia zdrowotnego wpływa na obniżenie wydolności wysiłkowej dziecka. W badaniu wzięło udział 218 dzieci w wieku od dziewięciu do 15 lat. U 40 badanych zdiagnozowano otyłość, u 35 osteopenię albo osteoporozę, z kolei 26 chorowało na astmę oskrzelową, a 17 miało wady postawy. Ponadto w badaniu wzięło udział 100 dzieci zdrowych w takim samym wieku jak uczniowie z grupy badawczej. Do określenia poziomu wydolności wysiłkowej wykorzystano test na bieżni ruchomej według protokołu Bruce’a. Ocenie poddano także pH krwi i stężenie kwasu mlekowego przed wysiłkiem oraz minutę i trzy minuty po wysiłku. Na podstawie wyników przeprowadzonych pomiarów stwierdzono niższą wydolność wysiłkową u dzieci chorych niż zdrowych. Najniższą wydolnością charakteryzowały się dzieci otyłe, a najwyższą – chore na astmę oskrzelową. U respondentów z obu grup stwierdzono niski poziom aktywności fizycznej; najmniejszą aktywnością sportową cechowały się dzieci z otyłością. Wyniki badania wykazały niższą wydolność wysiłkową dzieci zdrowych w porównaniu z badaniami sprzed kilkunastu lat.