Przedmiotem badania było funkcjonowanie uczniów, którzy w klasach I-III uczęszczali na zajęcia wyrównawcze, na tle całego zespołu klasowego. W badaniu wzięło łącznie udział 251 uczniów klas starszych, tj. począwszy od czwartej. Z tej próby wyłoniono 43 osoby, które w klasach początkowych chodziły na zajęcia wyrównawcze. Próba badawcza liczyła 131 dziewcząt i 120 chłopców; w grupie uczniów, którzy byli objęci programem dydaktyczno-wyrównawczym, około 65% stanowili chłopcy. W grupie wyrównawczej klasę powtarzało 30% uczniów, w tym 10% dwa razy, a 20% raz; w grupie porównawczej było jedynie 5% uczniów drugorocznych. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że uczniowie, uczęszczający w klasach początkowych na zajęcia wyrównawcze, w klasach starszych nadal stanowili duży odsetek uczniów o najniższych wynikach w nauce. Podobnie niższe oceny na tle całego zespołu klasowego otrzymywała grupa wyrównawcza z zachowania. Wśród uczniów z grupy porównawczej zachowanie wzorowe miała co czwarta osoba, bardzo dobre 30%, 42,5% dobre. W grupie wyrównawczej ocenę bardzo dobrą z zachowania otrzymało 5% badanych, 85% miało ocenę dobrą, a 10% nieodpowiednią. Uczniowie z grupy wyrównawczej na koniec semestru mieli bardzo niskie oceny z podstawowych przedmiotów – od miernych do dostatecznych z języka polskiego i matematyki. W klasach starszych uczniowie z grupy wyrównawczej nadal mieli problemy z czytaniem, podobnie jak w klasach młodszych również z pisaniem.