Ankietę rozesłano do wszystkich publicznych uczelni podlegających Ministerstwu Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Kwestionariusz zawierał krótkie pytania, otwarte i zamknięte. Analizie poddano kwestionariusze zwrócone przez 1581 respondentów, w tym 928 mężczyzn i 653 kobiet. Dane wystandaryzowano czasem pracy, by odpowiadały 180 godzinom zajęć dydaktycznych rocznie. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że kobiety otrzymują na uczelniach macierzystych niższe stawki wynagrodzenia miesięcznego (różnica istotna statystycznie). 56% kobiet i 60% mężczyzn uzyskiwało dochód poza uczelnią macierzystą, przy czym ten dodatkowy dochód również był wyższy w przypadku mężczyzn (różnica istotna statystycznie). Badane kobiety były średnio młodsze niż mężczyźni, miały również krótszy staż pracy. Największą grupę badanych stanowili doktorzy zatrudnieni na stanowisku adiunktów. Wśród profesorów zwyczajnych było 3% kobiet i 12% mężczyzn. Wśród asystentów i adiunktów średnie wynagrodzenie było wyższe w przypadku kobiet, ale różnica ta nie była statystycznie istotna. Na stanowiskach od adiunkta z habilitacją mężczyźni zarabiali średnio więcej niż kobiety. Na podstawie wyników badania nie stwierdzono, by różnice płac były wynikiem dyskryminacji; związane są raczej z niższym szczeblem kariery, na jakim były badane kobiety.