Doniesienie przedstawia część drugą rezultatów badania ewaluacyjnego przeprowadzonego po pierwszej edycji programu dotyczącego profilaktyki uzależnień behawioralnych. Program ten był realizowany w Warszawie, a także poza stolicą. Jego adresatami byli studenci medycyny oraz innych, pokrewnych kierunków studiów związanych ze zdrowiem. Badanie zrealizowane po pierwszej edycji tego programu miało charakter zarówno jakościowy, jak i ilościowy. Wykorzystano ewaluację ex post. Źródłem pozyskania danych były grupowe rozmowy kierowane z 40 osobami (łącznie pięć dyskusji). Ponadto zastosowano technikę ankiety audytoryjnej (łącznie 51 ankiet; 92,2% kobiet, 7,8% mężczyzn). Druga część badania dotyczy oceny przydatności zajęć i stopnia realizacji potrzeb studentów. Wyniki badania potwierdziły, że program przyczynił się do zwiększenia wiedzy uczestników w zakresie m.in.: diagnozowania uzależnień behawioralnych (98%), charakterystyki faz rozwoju uzależnień (92,2%), nazewnictwa, definicji, klasyfikacji (ponad 90%), leczenia uzależnień (82,4%). Oprócz wskazań na temat poszerzenia wiedzy w badanym zakresie respondenci wymieniali argumenty potwierdzające wybór dalszej drogi życiowej dzięki uczestnictwu w opisywanym programie.