Sformułowano następujące pytania badawcze: Jaki jest poziom przemocy fizycznej i psychicznej w szkołach ponadgimnazjalnych małego miasta? Jaki jest poziom przemocy między nauczycielami i uczniami? Jaki jest poziom przemocy między uczniami? Do badania zakwalifikowano 727 ankiet wypełnionych przez uczniów klas pierwszych i drugich szkół ponadgimnazjalnych oraz studentów drugiego roku. 48,3% respondentów pochodziło ze wsi, a 49,8% z małego miasta. 5,2% badanych znało nauczycieli stosujących przemoc fizyczną, która naruszała nietykalność cielesną. 22% respondentów z kolei wiedziało o nauczycielach stosujących przemoc psychiczną. 68,4% ankietowanych twierdziło, że w ich szkołach w ogóle nie ma nauczycieli stosujących jakąkolwiek formę przemocy. 2,9% wskazało w tym kontekście odpowiedź: inne formy przemocy. 90,4% uczniów deklarowało, że nigdy nie doświadczyli przemocy fizycznej ze strony nauczycieli. 2,7% takiej przemocy doświadczyło raz, kilka razy 2,1%, często (więcej niż pięć razy) 1,1%. Przemocy psychicznej ze strony nauczycieli nigdy nie doświadczyło 68% badanych. Raz takiej przemocy doznało 12,8% respondentów, kilka razy 10,7%, często 6,2%. Najczęściej obserwowaną formą przemocy szkolnej przez uczniów była przemoc słowna (54,2% wskazań), w dalszej kolejności popychanie i szarpanie (30%), wandalizm (26,1%), zastraszanie, grożenie i szantażowanie (20,6%), znęcanie się nad młodszymi i słabszymi (19,3%), kopanie i bicie (13,8%) oraz wyłudzanie pieniędzy lub innych rzeczy (7,2%). Blisko 14% ankietowanych było świadkami bicia i kopania.