Przedmiotem badania była kwestia zaangażowania się rodziców w edukację swoich dzieci. Badania przeprowadzono wśród rodziców uczniów trzecich klasach gimnazjalnych. Dobór szkół miał charakter losowy i objął teren województwa warmińsko-mazurskiego. W badaniu wzięło udział 568 osób. Ankietę przeprowadzono podczas wywiadówek. Wyniki badania uzależniono od wydzielenia z ogółu badanej zbiorowości rodziców z uboższych rodzin (grupa ta liczyła 141 osób). Wykorzystano do tego tzw. relatywną linię ubóstwa. Analizy zgromadzonego materiału empirycznego miały charakter porównawczy i dotyczyły: wsparcia formalnego, korzystania przez rodziny ze wsparcia finansowego, np. stypendium socjalnego, wiedzy rodziców na temat wsparcia dziecka w trudnych sytuacjach życiowych związanych z brakiem pieniędzy, opinii rodziców o instytucjach wspierających. Wyniki badania wskazują, że średnio co druga osoba biedna (47,5%) korzysta ze stypendium socjalnego. Najwięcej rodzin o niskim statusie ekonomicznym korzysta ze wsparcia ośrodków pomocy społecznej (prawie 76%) czy poradni psychologiczno-pedagogicznych (34%). Najważniejszą funkcję w zakresie pomocy rodzinom – zdaniem wszystkich respondentów – powinno pełnić państwo (71,2%). Żaden z respondentów nie wskazał na Kościół jako na najbardziej istotne źródło pomocy.