Badanie miało na celu charakterystykę postaw młodzieży polskiej wobec społecznej roli kobiety oraz opis zmiennych, których istotność wykazały badania zachodnie (płeć, wiek, pochodzenie społeczne). Celem badania było również przeprowadzenie analizy porównawczej wyników uzyskanych przez Furnhama i Guntera w Wielkiej Brytanii (1988). Przyjęto cztery hipotezy badawcze, z których trzy pierwsze dotyczyły pozytywnej zależności między zmiennymi płeć (kobieta), wiek (dzieci starsze) i pochodzenie społeczne (dzieci rodziców o wykształceniu wyższym) a prezentowaniem przez młodzież postaw równościowych. Czwarta wiązała się z polską specyfiką – w związku z dynamicznym przebiegiem przemian obyczajowych i większym oddziaływaniem ideologii feministycznych w krajach zachodnich, dużym wpływem Kościoła katolickiego i jego konserwatywnych poglądów na temat roli kobiety w Polsce oraz niepostrzeganiem równych praw kobiet i mężczyzn jako ważnego problemu społecznego w Polsce (Siemieńska, 1988), postawy młodzieży polskiej miały być bardziej konserwatywne od postaw młodzieży angielskiej. W badaniu wykorzystano kwestionariusz Furnhama i Guntera Rola kobiet, który przetłumaczono i dostosowano do realiów polskich. Badanie objęło łącznie 209 osób w wieku od 12 do 19 lat z Poznania, w tym 36% z przedziału wiekowego 12-14 lat, 31%: 15-16 lat, 33%: 17-19 lat. Dzieci rodziców z wykształceniem wyższym stanowiły 48%, dzieci rodziców z wykształceniem zawodowym i robotników niewykwalifikowanych – 40%, 13% nie podało informacji na ten temat. 57% próby stanowiły dziewczęta, 43% – chłopcy. Badanie wykazało, że na kształtowanie postaw polskiej młodzieży mają wpływ płeć dziecka, wiek i w znacznie mniejszym stopniu wykształcenie rodziców. Dziewczęta, dzieci starsze oraz wywodzące się z rodzin inteligenckich prezentowały bardziej równościowe postawy wobec roli kobiet niż chłopcy, dzieci młodsze i wywodzące się z rodzin robotniczych. Zależność ta nie była jednak jednoznaczna w przypadku żadnej z trzech zmiennych – dziewczęta były bardziej tradycyjne niż chłopcy w kwestiach obyczajowych, dzieci starsze bardziej tradycyjnie od młodszych postrzegały umiejętności zawodowe kobiet, a dzieci inteligenckie silniej niż robotnicze podtrzymywały tradycyjne zakazy obyczajowe wobec kobiet. Poglądy młodzieży różnicowane były najsilniej przez płeć. Ta odmienność w postawach chłopców i dziewcząt wydawała się problematyczna ze względu na możliwość powstawania konfliktów partnerskich i małżeńskich. Ponadto dziewczętom groziły problemy identyfikacyjne w związku z wpojonym przekonaniem o ich mniejszej wartości, koniecznością pogodzenia sprzecznych wymogów społecznych oraz odmiennymi od ich własnych oczekiwaniami płci przeciwnej. Polska młodzież okazała się bardziej liberalna od angielskiej w kwestiach związanych z wychowaniem i kształceniem kobiet oraz ogólniej w kwestiach dotyczących młodych dziewcząt w okresie dorastania, a bardziej konserwatywna w zakresie obrazu roli żony i matki. Konserwatyzm na polu obyczajowym i religijnym był w przypadku polskich nastolatek większy niż w przypadku angielskich, co można tłumaczyć tym, że jako grupa mniejszościowa przyswoiły sobie ideologię płci w stopniu większym niż grupa dominująca (Hacker, 1982).