Analizie poddano wyniki badań zrealizowanych w ramach dwóch projektów badawczo-rozwojowych: Euracademy Observatory (czyli europejskiego monitoringu kształcenia ustawicznego, wspomaganego technologiami informatycznymi, kierowanego do średnich, małych i mikroprzedsiębiorstw oraz osób samozatrudniających się na obszarach wiejskich, realizowanego w latach 2005-2007 na obszarach wiejskich Grecji, Finlandii, Hiszpanii, Niemiec, Polski, Wielkiej Brytanii i Węgier), a także E-ruralnet (czyli Sieci Promocji Nauczania na Odległość dla Rozwoju Obszarów Wiejskich, realizowanego w latach 2009-2011 na obszarach wiejskich Grecji, Estonii, Finlandii, Hiszpanii, Niemiec, Polski, Portugalii, Szwecji, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch). Na podstawie zgromadzonego materiału wykazano, że większość wiejskich kursantów szkoleń e-learningowych (TIK) legitymowała się wykształceniem wyższym magisterskim lub niepełnym wyższym. Zgodnie z danymi niemal połowa słuchaczy (48%) przynajmniej trzykrotnie w ciągu tygodnia korzystała z materiałów dostępnych na platformie internetowej. Odnotowano, że dla pewnej grupy respondentów trudności studiowania mogły wynikać z braku bezpośrednich kontaktów z wykładowcami i innymi uczestnikami kursu. Dodatkowo zwrócono uwagę, że tylko niewielka część kursów e-learningowych była adresowana do mieszkańców wsi. Do głównych przyczyn tego stanu zaliczono: brak dostępu do szerokopasmowego internetu, analfabetyzm cyfrowy oraz brak możliwości finansowania.