Przedmiot badania stanowiła diagnoza wartościowania „przyrody” przez wszystkie osoby uczestniczące w procesie wychowania proekologicznego z równoczesnym ukazaniem zmian w jej wartościowaniu przez uczniów na poszczególnych etapach edukacji szkolnej. Do zebrania materiału posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza. W badaniu uczestniczyło 560 uczniów (trzech etapów kształcenia), 222 rodziców oraz 107 nauczycieli. Badanie przeprowadzono na terenie powiatu bialskiego. Na podstawie uzyskanych odpowiedzi wykazano, że zdaniem 94% uczniów klas szóstych szkoły podstawowej przyroda jest ważna w życiu człowieka (2% nie podzielało tego twierdzenia, a 4% nie miało zdania na ten temat). W gimnazjum odsetek uczniów uznających ważność przyrody w życiu człowieka wyniósł 95% (1% było przeciwnego zdania, a 4% nie zajęło żadnego stanowiska w tej sprawie). W szkołach średnich 94% osób potwierdziło ważność przyrody w życiu (1% zaznaczyło odpowiedź, że nie jest ważna, a 5% nie miało zdania). W grupie rodziców 64% respondentów podkreślało, że środowisko jest: wartością, dobrem, domem i przyjacielem, dzięki któremu człowiek może się prawidłowo rozwijać i realizować, że środowisko pozytywnie wpływa na zdrowie, że budzi pozytywne uczucia, działania oraz daje szczęście; jednocześnie 29% pojmowało środowisko jako wartość i bogactwo dla całego społeczeństwo, a 7% wskazało odpowiedź definiującą środowisko jako wartość, bogactwo i środek służący do podnoszenia jakości codziennego życia (w grupie nauczycieli ostatnie rozumienie pojęcia podzielało 5% osób, większość pedagogów – 65% – określiło przyrodę jako wartość, dobro, dom i przyjaciela…, natomiast 30% wybrało definicję wartości i bogactwa dla całego społeczeństwa).