Sformułowano m.in. następujące pytania badawcze: Czy liczba rodzeństwa jest jednym z istotnych predyktorów społecznych kompetencji i osobowości w wieku wczesnej dorosłości? Czy style wychowawcze matki istotnie wpływają na rolę ojca w zakresie regulowania relacji liczby rodzeństwa, osobowości i społecznych kompetencji w opisywanym okresie życia? W badaniu wzięło udział 329 osób, które podzielono na trzy grupy: wychowujące się z bratem albo siostrą, posiadające kilkoro rodzeństwa oraz jedynacy. Wyniki badania wykazały, że wpływ liczby rodzeństwa na funkcjonowanie i kmpetencje społeczne oraz osobowość badanych jest pośredniczony przez style wychowawcze matek. Style wychowawcze ojców okazały się mediatorem niebezpośrednim. Na cechy i kompetencje społeczne osób we wczesnej dorosłości miały wpływ przede wszystkim style wychowania autokratyczny oraz demokratyczny. Niebezpośredni wpływ stylów wychowania ojców wiąże się z ich mniejszym zaangażowaniem w działania i decyzje dzieci, a także w zachowania matek. Na podstawie wyników badania potwierdzono ponadto istotny wpływ rodzeństwa na osobowość badanych; wpływ ten był ujemny w zakresie osobowości, a dodatni w zakresie kompetencji społecznych uczestników badania. Można zatem sądzić, że w rodzinach z małą liczbą dzieci albo jednym dzieckiem istnieje możliwość kształtowania neurotycznych i introwertycznych cech osobowościowych; mogą również pojawić się problemy związane z rozwojem niektórych społecznych kompetencji (zwłaszcza związanych z ekspozycją).