Przedmiotem badania była wiedza studentów przygotowujących się do zawodu nauczyciela na temat swojego głosu, a także zasad prawidłowego posługiwania się nim. Problemy badawcze brzmiały: jaka jest wiedza studentów przygotowujących się do zawodu nauczyciela o swoim głosie; jakie zachowania przejawiają studenci i jak można te zachowania ocenić z punktu widzenia zgodności z zasadami higieny głosu. W badaniu posłużono się metodą sondażu diagnostycznego (zastosowano ankietę; narzędziem był kwestionariusz oceny swojego głosu). Wykorzystane autorskie narzędzie pomiarowania skonstruowano w oparciu o prace Tarasiewicz i Sinkiewicz. W badaniu uczestniczyły same kobiety (dobór celowy ze względu na specyfikę wykonywanego zawodu – kierunek: pedagogika, specjalność: pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna). Łącznie w badaniu wzięło udział 81 osób. Samooceny głosu osoby badane dokonały na pierwszych zajęciach z emisji głosu. Wyniki badania odnoszą się do kilku obszarów: postawy ciała podczas mówienia, oddychania podczas emisji głosu, wymowy, ogólnego stanu zdrowia, trybu życia. Wyniki badania wskazały m.in. na: brak u 96% jakichkolwiek problemów z oddychaniem podczas mówienia, u co piątego badanego (19%) wymowa pogarszała się wieczorem, w 67% pojawiały się objawy chorobowe, które przejściowo/długotrwale wpływały na mówienie, 48% ankietowanych chroniło swój narząd słuchu przed hałasem (np. bardzo głośną muzyką). Wnioski z badania potwierdziły potrzebę ćwiczeń dotyczących poziomu głośności i tempa mówienia.