Celem badania była analiza profilu uczniów ze skrajnymi poziomami gotowości komunikacyjnej w języku obcym i ich poglądów na naukę języka obcego. W badaniu wzięło udział 609 uczniów z 23 klas z 6 opolskich liceów (w tym 396 dziewcząt i 225 chłopców). Pomiaru gotowości komunikacyjnej (GK) dokonano dwukrotnie – w pierwszej oraz trzeciej klasie. Na podstawie uzyskanych wyników wyłoniono docelową próbą liczącą 8 osób (4 osoby z bardzo niskim poziomem GK oraz 4 osoby z bardzo wysokim poziomem GK). Do zebrania materiału posłużono się metodą wywiadu. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że wspólnym mianownikiem dla obu grup był afekt – pozytywny w przypadku uczniów z wysokim stopniem gotowości komunikacyjnej oraz negatywny w odniesieniu do uczniów, których cechowała niska gotowość komunikacyjna. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami z wysoką gotowością łączyły się poczucie bezpieczeństwa, chęć osiągnięcia wysokiej biegłości oraz duża satysfakcja. Z kolei niska gotowość miała związek z poczuciem zagrożenia i zniechęcenia oraz poczuciem konieczności sprostania wymogom systemu edukacyjnego.