Przedmiot badawczy stanowiła sytuacja społeczno-ekonomiczna polskich gospodarstw domowych z osobą niepełnosprawną w odniesieniu do pozostałych gospodarstw w okresie kilku ostatnich lat. W analizie statystycznej posłużono się danymi indywidualnymi z budżetów gospodarstw domowych z okresu 1999-2006. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem skala udziału gospodarstw z przynajmniej jedną osobą niepełnosprawną kształtowała się w badanymi okresie na poziomie 24% (w tym: ponad 20 punktów procentowych dotyczyło gospodarstw z jedną osobą niepełnosprawną). Udział dzieci (do 15 lat) wśród wszystkich osób niepełnosprawnych utrzymywał się na poziomie ok. 5%. Jednocześnie zauważono tendencję spadkową udziału niepełnosprawnych dzieci, a wzrostową – osób starszych (zwłaszcza osób z najstarszej klasy wieku). Ustalono, że ok. 80% niepełnosprawnych było w wieku potencjalnej aktywności ekonomicznej, a ok. 60% w wieku produkcyjnym. W wyniku analizy porównawczej gospodarstw domowych z osobami niepełnosprawnymi i bez takich osób odnotowano istotnie niższy poziom sytuacji ekonomicznej tych pierwszych. Wśród powodów gorszej sytuacji gospodarstw osób niepełnosprawnych wskazano niską aktywność ekonomiczną tych osób (w 2006 r. aktywnych zawodowo było 15% niepełnosprawnych, a 12,6% pracowało). Zaobserwowano także tendencję malejącą aktywności ekonomicznej osób niepełnosprawnych. Ponadto wyniki analizy ujawniły, że sytuacja dochodowa gospodarstw, w których pracowała osoba niepełnosprawna, była zdecydowanie lepsza niż w gospodarstwach z bezrobotną osobą niepełnosprawną oraz nieco lepsza niż w gospodarstwach z osobą niepełnosprawną w ogóle.