W badaniu posłużono się metodą indywidualnych przypadków i strategią jakościową. Pomiarem objęto 58 zawodowych rodzin zastępczych z województwa śląskiego. Respondentów zapytano o ich motywy podjęcia opieki w ramach zawodowej rodziny zastępczej. 32,8% badanych wskazało wrażliwość na potrzeby innych. Dla co czwartej rodziny istotną rolę odegrała ich chęć realizowania się w pracy z dziećmi. 22,4% respondentów deklarowało, że opieka ta była dla nich alternatywną formą zatrudnienia. 10,3% kierowało się przeżyciami z własnego dzieciństwa, a 8,6% przekonaniami religijnymi. Badanych zapytano o ukończone szkolenia zawodowe w zakresie opieki zastępczej. Połowa rodziców uczestniczyła w programie Pride, 24,1% w programie Rodzina, 6,9% w programie Nowa Rodzina, 5,2% w programie Dziecko Czeka, 8,6% w programach szkoleń dla rodziców zastępczych w Ośrodku Adopcyjno-Opiekuńczym Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Katowicach. Połowa badanych miała negatywną opinię o odbytych szkoleniach. Wysoce pozytywną ocenę wskazało 12,1% rodziców, a pozytywną 37,9%. Respondenci byli zdania, że szkolenia te nie przygotowują ich dostatecznie do pełnienia funkcji zawodowego rodzica zastępczego. Skarżono się na brak rzetelnych informacji na temat specyfiki funkcjonowania pogotowi opiekuńczych, także na temat przysługujących im praw. Stąd też wynika brak partnerskich relacji między rodzicami zastępczymi a ośrodkami pomocy społecznej.