Celem badania była odpowiedź, czy wysokie zmęczenie życiem codziennym oraz niska prężność i słabe wsparcie społeczne pozwalają wyjaśnić wystąpienie zmęczenia chronicznego u matek dzieci chorych na ADHD. Badaniem objęto 41 matek dzieci chorych na ADHD oraz 39 matek dzieci zdrowych. Wśród respondentek najliczniejszą grupę stanowiły kobiety legitymujące się wykształceniem średnim oraz pracujące na pełen etat. Średnia wieku matek dzieci chorych wyniosła 40 lat, z kolei średnia wieku matek dzieci zdrowych – 36 lat. Do zebrania materiału posłużono się Kwestionariuszem Zmęczenia Życiem Codziennym J. Urbańskiej oraz Skalą Pomiaru Prężności. W wyniku przeprowadzonego badania wykazano brak różnic w poziomie prężności między matkami dzieci chorych na ADHD a matkami dzieci zdrowych. Odnotowano różnice w poziomie jednego z wymiarów zmęczenia życiem codziennym – zmęczenia społecznego (większe zmęczenie dotyczące codziennej aktywności społecznej cechowało kobiety opiekujące się chorymi dziećmi). Okazało się również, że matki dzieci chorych były częściej zmęczone przewlekle niż matki dzieci zdrowych. Dodatkowo zaobserwowano związek pomiędzy poziomem otrzymywanego wsparcia od osób zamieszkujących z matką i dzieckiem chorym na ADHD a poziomem zmęczenia życiem codziennym.