Celem badania była ocena poziomu świadomości nauczycieli religii na temat oddziaływań dydaktyczno-wychowawczych w zakresie biopsychospołecznego i duchowego wymiaru zdrowia. Rozesłano 500 kwestionariuszy ankiet. W rezultacie łącznie przebadano 229 nauczycieli religii z Diecezji Opolskiej (36 mężczyzn, 193 kobiety). Wśród badanych znajdowały się: 194 osoby świeckie, 33 zakonne oraz 2 duchowne. Respondenci pracowali w szkołach podstawowych, gimnazjach oraz szkołach ponadgimnazjalnych. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego (technika: anonimowa autorska ankieta). Analizę wyników poddano obliczeniom statystycznym (test nieparametryczny dla populacji jednowymiarowych – test zgodności chi kwadrat) oraz jakościowej analizie treści wypowiedzi. Jednym z wniosków płynących z badania jest stwierdzenie powierzchowności wiedzy katechetów o ich możliwości promowania zdrowego stylu życia oraz oddziaływania na zdrowie. Pomimo to nauczyciele wysoko ocenili swój poziom przygotowania w tym zakresie (70% sądziło, że jest dobrze przygotowanych; średnio co drugi z tej grupy oceniał wysoko swoje kompetencje w badanym zakresie). Ponadto badanie pokazało możliwości pośredniego i bezpośredniego oddziaływania dydaktyczno-wychowawczego na ucznia w fizycznym, psychicznym, społecznym oraz duchowym aspekcie zdrowia. W skali pięciostopniowej (1 oznaczało nie, 5 oznaczało tak, bardzo) wyniki bezpośredniego oddziaływania kształtowały się następująco dla odpowiedzi tak, bardzo: w aspekcie fizycznym – 10,5%, psychicznym – 19,7%, społecznym –20,1%, duchowym – 41,5%.