Główne pytanie badawcze brzmiało: Czy i w jakim stopniu nauczyciele mają możliwość zaistnienia w zawodzie jako jednostki autonomiczne, mające udział w zmianach w edukacji, będące partnerem dla władz oświatowych w obecnej rzeczywistości edukacyjnej? W badaniu wzięło udział 134 nauczycieli z województwa kujawsko-pomorskiego z pięciu szkół: dwóch z Torunia, dwóch z powiatu toruńskiego (szkoły wiejskie), jednej z Włocławka. W badaniu wykorzystano sondaż diagnostyczny (technikę ankiety). Wyniki badania przedstawiono z wykorzystaniem analizy czynnikowej (czynnikiem różnicującym było środowisko pracy nauczyciela). Wyniki badania pokazały m.in. postawy badanych nauczycieli wobec działań władz oświatowych: mimo konsekwencji starają się mówić o oświacie – 11,2%, przyjmują postawę bierności wobec działań władz oświatowych – 88,8%. 23,1% badanych sądzi, że mają możliwość współdecydowania i dokonania zmian w oświacie. Przeciwnego zdania jest 76,9% ankietowanych. Wśród przyczyn braku możliwości podejmowania decyzji w opinii nauczycieli dominowało przekonanie o słabej grupie zawodowej (30,1%), konfliktach w zespole (26,2%) oraz o braku współpracy z Ministerstwem Edukacji Narodowej (22,3%). Do najważniejszych zmian w oświacie, niezbędnych dla poczucia skuteczności zawodowej, zaliczono dialog z władzami oświatowymi i współpracę przy tworzeniu zmian (83,6%).