Celem badania było oszacowanie częstotliwości występowania nadwagi oraz otyłości u dzieci w młodszym wieku szkolnym oraz w początkowej fazie okresu dorastania. W związku z tym w badaniu wzięli udział uczniowie Szkoły Podstawowej i Gimnazjum nr 2 w Opatowie (województwo świętokrzyskie). W badaniu stanu rozwoju fizycznego przeanalizowano dane (o charakterze ciągłym) 199 dzieci (85 dziewczynek oraz 114 chłopców). Badanie trwało 10 lat z uwagi na czterokrotne przebadanie każdego dziecka. Badanie powtarzało się w wieku 6, 9, 11 i 13 lat. Do pomiarów wykorzystano standardowe techniki antropometryczne (pomiar wysokości i masy ciała dziecka). Pomiary te posłużyły następnie do obliczenia wskaźnika masy ciała BMI. Zgromadzony materiał badawczy opracowano za pomocą analizy statystycznej. Posłużono się także testem t-Studenta. Analiza wyników badania pozwoliła na porównanie wysokości i masy ciała dziewcząt oraz chłopców, a także wartości wskaźnika BMI w badanym wieku rozwojowym. Okazało się, że badani chłopcy w każdym wieku rozwojowym byli wyżsi i ciężsi od dziewczynek. Badanie dowiodło, że częściej nadwagę i otyłość (w każdym wieku rozwojowym) mają chłopcy. Doniesienie podaje także informacje na temat częstości występowania nadwagi i otyłości u badanych osób. Dla przykładu: prawie 80% chłopców w wieku 13 lat mieści się w normie (u dziewczynek odsetek ten wynosi prawie 85%). Zanotowano, że średnio co piąty dziewięcioletni chłopiec walczy z nadwagą. Wnioski z badania pokazują, że wiek jest zmienną różnicującą częstość pojawiania się nadwagi i otyłości u badanych dzieci.