W badaniu wzięło udział 137 studentów z kierunku lekarskiego; wiek badanych mieścił się w przedziale 22-23 lat. W badanej próbie było 39 mężczyzn i 98 kobiet. Średnie BMI kobiet wynosiło 21,1, a mężczyzn – 23,5 (różnica między płciami istotna statystycznie). Do zebrania materiału badawczego wykorzystano kwestionariusz ankiety, który składał się z 34 pytań i metryczki; pytania dotyczyły nawyków żywieniowych oraz stosunku do własnego ciała i wyglądu. Wygląd był równie ważny dla kobiet i mężczyzn, ale nieprawidłowy częściej wywoływał dyskomfort wśród studentek niż studentów. Różnica istotna statystycznie wystąpiła między kobietami i mężczyznami, jeśli chodzi o poczucie dyskomfortu w sytuacji, kiedy respondent nie mógł dobrze wyglądać (średni wynik: 3,7, gdzie 7 oznaczało najwyższy poziom zawstydzenia). Kobiety także istotnie częściej niż mężczyźni porównywały swój wygląd do wyglądu innych osób. Studentki niżej niż studenci oceniały własny wygląd; ich średni wynik wynosił 4,8 w 7-punktowej skali (średni wynik mężczyzn: 5,3). Wskaźnik BMI nie wpływał na różnice w satysfakcji z własnego wyglądu. 52% ogółu respondentów obawiało się, że mogą przytyć, przy czym takie obawy istotnie statystycznie częściej zgłaszali mężczyźni. 46% badanych przyznało się do jedzenia w stresujących sytuacjach. 36% ankietowanych zwracało uwagę na kaloryczność spożywanych produktów (płeć nie miała wpływu na wybór niskokalorycznych posiłków). 33,6% studentów kilka razy w miesiącu sprawdzało wagę swojego ciała. W ciągu 4 tygodni od badania 11,7% respondentów stosowało dietę odchudzającą.