Badanie przeprowadzono w celu diagnozy umiejętności ruchowych dzieci w wieku przedszkolnym z województwa mazowieckiego, z uwzględnieniem udziału różnych osób w nauczaniu tych umiejętności, a także określenia posiadanego przez dzieci sprzętu sportowo-rekreacyjnego oraz reprezentowanych przez rodziców postaw wobec aktywności fizycznej. Próbę stanowiło 131 rodziców dzieci (66 dziewczynek i 65 chłopców) w wieku od 3 do 7 lat. Badaniem objęto placówki przedszkolne, zlokalizowane w Kadzidle, Ostrołęce oraz Warszawie. Do zebrania materiału posłużono się techniką ankiety. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono statystycznie istotne zróżnicowanie odsetka dziewczynek i chłopców umiejących jeździć na łyżwach (odpowiednio 1,5% vs 9,2%), pływać (16,7% vs 31,3%) i skakać na skakance (75,8% vs 43,1%). Ustalono, że skakankę i hula-hop posiadało więcej dziewczynek niż chłopców (86,4% vs 63,1% oraz 7,6% vs 0,0%), z kolei odsetek właścicieli deskorolek, rakiet do tenisa ziemnego i innego sprzętu był wyższy wśród chłopców (12,3% vs 3,0%, 6,2% vs 0,0% oraz 12,3% vs 3,0%). Jednocześnie odnotowano statystycznie istotne współczynniki korelacji pomiędzy posiadanym sprzętem a umiejętnością posługiwania się nim. Zgodnie z otrzymanymi wynikami ustalono, że zdaniem 42,7% rodziców aktywność fizyczna ich dziecka w przedszkolu była wystarczająca (jednocześnie 48,1% zgodziło się ze zdaniem, że aktywność fizyczna ich dziecka była wystarczająca w domu). Dodatkowo wykazano, że ponad połowa respondentów (54,2%) oceniła swoją wiedzę na temat znaczenia aktywności ruchowej w rozwoju jako odpowiednią (pogłębianie wiedzy w tym zakresie zadeklarowało 46,6% osób).