Badanie przeprowadzone w Poradni dla Dzieci z Autyzmem objęło 115 rodzin dzieci z zespołem Aspergera. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano ankietę zawierającą 18 pytań otwartych i zamkniętych. Na podstawie wyników badania ustalono, że średnia wieku dzieci, w którym postawiono diagnozę, wynosiła 10 lat. Na diagnozę rodziny czekały przeciętnie więcej niż 2 lata od momentu zauważenia pierwszy objawów. Zapytano rodziców o ich opinie na temat przyczyn późnej diagnozy zespołu Aspergera u ich dzieci. 97% respondentów wskazało brak odpowiedniego przygotowania personelu medycznego, 62% zwróciło uwagę na brak wyraźnych objawów deficytowych u dzieci przed ich pójściem do przedszkola, 24% natomiast skarżyło się na niski poziom wiedzy na temat zespołu Aspergera wśród wychowawców przedszkoli. Okazało się, że przed postawieniem diagnozy o zespole Aspergera ponad połowa rodziców otrzymywała inne diagnozy, np. rozpoznanie autyzmu, zaburzeń emocjonalnych, ADHD, zaburzeń opozycyjno-buntowniczych, psychozy dziecięcej. Dzieci czekały na rozpoczęcie terapii ok. 3-6 miesięcy od postawienia diagnozy. 39% rodziców było zaniepokojonych brakiem polskich standardów skutecznych oddziaływań terapeutycznych, natomiast 46% było zainteresowanych rozszerzeniem prowadzonych oddziaływań terapeutycznych o nowe metody.