Przedmiotem badania był wpływ systemu edukacji po reformie z 1999 r. na nauczanie i wychowanie (kształcenie) uczniów w publicznych szkołach podstawowych. Postawiono główną hipotezę badawczą: reforma edukacji ma negatywny wpływ na wychowanie i kształcenie dzieci publicznych szkół podstawowych. W badaniu wykorzystano technikę anonimowej ankiety środowiskowej. Badanie przeprowadzono na terenie Delegatury Bytomskiej w siedmiu publicznych szkołach podstawowych (powiat tarnogórski, miasta: Bytom, Chorzów, Piekary Śląskie, Siemianowice Śląskie, Świętochłowice). W badaniu wzięło udział pięć grup respondentów: dyrektorzy szkół (7), pedagodzy szkolni (7), nauczyciele-wychowawcy klas szóstych (21), uczniowie klas szóstych (200), rodzice badanych uczniów (200). W rezultacie zebrano łącznie 140 uzupełnionych ankiet. Wyniki badania potwierdziły m.in. fakt, że awans zawodowy nauczycieli był powodem ich oddalenia się w realizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego. Rodzice odpowiedzieli, że aktualny system edukacji jest gorszy niż poprzedni (51%). Jednym z powodów jest np. zwiększenie kosztów ponoszonych na kształcenie dziecka (77%). Grupa pedagogów dostrzegła, że rodzice (w porównaniu z okresem sprzed wprowadzenia reformy) w większym stopniu obarczają odpowiedzialnością szkołę za losy dziecka (57%). Wnioski z badania dowodzą nieudanej próby przeprowadzenia reformy w 1999 r. oraz jej skutków widocznych w pracy szkoły i w jej oddziaływaniu na uczniów, ich kształceniu oraz wychowaniu.