Celem badania było określenie, jakie możliwości dają stopnie specjalizacji zawodowej w zakresie doskonalenia nauczycieli geografii w oczach samych nauczycieli, podnoszących w ten sposób kwalifikacje. Na podstawie ankiety zamierzano scharakteryzować: sylwetkę nauczyciela geografii, który stara się o stopień specjalizacji zawodowej; wiedzę nauczycieli w trakcie zdobywania stopnia specjalizacji zawodowej; formy wykorzystania zdobytej wiedzy; opinie nauczycieli o wymaganiach i egzaminie kwalifikacyjnym. Ankietę przeprowadzono wśród 163 nauczycieli geografii z województw południowych i wschodnich, którzy w latach 1984–1989 uzyskali stopień specjalizacji zawodowej. Wśród nich było 64,8% kobiet, 63,8% wszystkich badanych to nauczyciele szkół podstawowych. Wykorzystano także dokumentację kwalifikacyjną oraz zapis obserwacji egzaminu, do którego podeszło 55 nauczycieli geografii. Wyniki badanie ujawniły, że 88% nauczycieli, którzy zaczęli podnosić kwalifikacje, kierowało się chęcią wzbogacenia wiedzy i umiejętności w zakresie geografii. 85,2% uznało, że podniesienie kwalifikacji to droga do uzyskania różnych profitów. Dla większości nauczycieli zdobywanie stopnia specjalizacji zawodowej wiązało się z większym poziomem pracy dydaktycznej, mobilizacją do maksymalnego wysiłku w pracy z uczniem. 79,6% nauczycieli bardziej ceni wiedzę merytoryczną niż umiejętności dydaktyczne, uzyskane podczas zdobywania stopnia specjalizacji zawodowej. 1,9% nauczycieli zanegowało wartość stopni specjalizacji zawodowej. Większość badanych akceptuje egzamin kwalifikacyjny. Odnotowano również, że stopnie specjalizacji zawodowej pozwalają na poszerzenie i uporządkowanie wiedzy merytorycznej nauczycieli geografii. Wpływają także na wzbogacenie wiedzy metodycznej pedagogów. Nauczyciel, który zdobywa stopień specjalizacji, jest zmotywowany do intensywnej pracy na rzecz doskonalenia i poszerzania umiejętności, co ma duże znaczenie dla pracy dydaktyczno-wychowawczej całej szkoły.