Przedmiotem badania było stworzenie modelu rodzica dziecka niepełnosprawnego, który korzysta z internetu jako formy wsparcia. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, a w jej ramach technikę ankiety internetowej. W badaniu wzięło udział 230 osób. W badanej próbie większość stanowiły kobiety (około 90%). Blisko 80% respondentów tworzyło pełne, sformalizowane związki. Prawie 40% badanych posiadało jedno dziecko. 5% ankietowanych samotnie wychowywało czworo albo więcej dzieci. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że modelowy rodzic wychowujący dziecko z niepełnosprawnością to kobieta w wieku około trzydziestu lat, z wysokim wykształceniem, pochodząca z dużego miasta, o dobrym statusie materialnym. Do cech modelowego rodzica należały również: umiejętność obsługiwania komputera i internetu, samodzielne poszukiwanie wsparcia. 100% badanych poszukiwało wsparcia na forach dyskusyjnych, a w dalszej kolejności na stronach i portalach internetowych (75% wskazań). Blisko 40% ankietowanych czytało blogi, a co czwarty rodzic posiadał własny. Mniejszą popularnością cieszyły się takie wirtualne formy wsparcia jak listy i grupy dyskusyjne, z których korzystało 15% respondentów. 10% ankietowanych rodziców korzystało z usług specjalistów online.