Sformułowano m.in. następujące pytania badawcze: Czy występują różnice w nasileniu i specyfice zaburzeń odżywiania pomiędzy uczniami szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych? Czy występują różnice w specyfice zaburzeń odżywiania z uwagi na płeć oraz miejsce zamieszkania respondentów? Badanie przeprowadzono na losowej próbie 185 uczniów trzecich klas gimnazjalnych oraz drugich i trzecich klas w szkołach ponadgimnazjalnych. Do analizy zakwalifikowano 157 poprawnie wypełnionych kwestionariuszy. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano Kwestionariusz Postaw wobec Odżywiania EAT 26 Garnera i Garfinkela oraz Kwestionariusz Relacji Rodzinnych Plopy i Połomskiego. Na podstawie wyników badania stwierdzono umiarkowany poziom zaburzeń odżywiania wśród młodzieży w wieku 15-19 lat. Okazało się, że czynnikami istotnie warunkującymi zaburzenia odżywiania w badanej grupie były wiek i płeć. Silniejszą tendencję do wykazywania zaburzeń w omawianym zakresie prezentowały starsza młodzież oraz dziewczęta (częściej niż chłopcy przestrzegające diety). Nie potwierdzono zakładanego w hipotezach badawczych wpływu na zaburzenia odżywiania takich czynników jak: miejsce zamieszkania, struktura rodziny, problemy zdrowotne w rodzinie, jakość relacji z rodzicami. Zauważono natomiast wpływ zawodowego wykształcenia matki i jakości komunikacji z nią, opartej na napięciu i podporządkowaniu, na nasilenie tendencji do zaburzeń odżywiania wśród badanych nastolatków.