Celem badania była diagnoza koordynacyjnych i kondycyjnych cech motoryczności uczestników harcerskiego obozu letniego. Badanie przeprowadzono dwukrotnie: we wrześniu i w czerwcu, wyniki obu porównano. Badaniem objęto 41 chłopców w wieku 13 lat, uczestników 24-dniowego obozu szkoleniowo-wypoczynkowego IV Hufca ZHP Wrocław-Fabryczna. Zbadano następujące cechy koordynacyjne: zdolność sterowania motorycznego – metodą koordynacji „ręka–noga”; zdolność dostosowania się i przestawienia motorycznego – metodą krążenia jednym ramieniem w przód, a drugim w tył; zdolność uczenia się – metodą pokonania labiryntu. Eksperymentem objęto także następujące możliwości kondycyjne: szybkość – chłopcy musieli przebiec dystans 60 m; siłę – do jej określenia wykorzystano rzut dwukilogramową piłką lekarską; wytrzymałość szybkościową – chłopcy musieli przebiec dystans 300 m. Analizie poddano wyniki 26 uczestników badania. W opracowaniu rezultatów wykorzystano test różnic między skorelowanymi parami średnich. Wyniki badania wykazały, że motoryczne sterowanie zwiększało się u chłopców w czasie trwania obozu. Natomiast cechy koordynacyjne, takie jak: zdolność dostosowania się i przestawiania motorycznego, zdolność uczenia się, a także możliwości motoryczne, takie jak: szybkość, wytrzymałość i siła, w czasie trwania obozu obniżały się albo zwiększały, jednak w sposób nieistotny statystycznie.