Celem badania była charakterystyka zależności pomiędzy postawą rodzicielską ojca a rodzajem stylu przywiązaniowego w dorosłych relacjach córki. Pomiaru postawy rodzicielskiej ojca (akceptacja, odrzucenie, nadmierne wymaganie, autonomia, niekonsekwencja, nadmierna ochrona) dokonano za pomocą Kwestionariusza Retrospektywnej Ocen Postawy Rodzicielskiej Ojca. W badaniu posłużono się również Kwestionariuszem Stylów Przywiązaniowych w wersji dla kobiet. W pomiarach uczestniczyło 98 kobiet w wieku 20-27 lat (średni wiek respondentek: 21,2 roku). 91 badanych studiowało na Uniwersytecie Warszawskim, Politechnice Warszawski i w Wyższej Szkole Handlu i Prawa im. R. Łazarskiego w Warszawie. Pozostałe respondentki legitymowały się wyższym wykształceniem. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że jeśli córka oceniała ojca jako akceptującego, częściej jej relacje z partnerem charakteryzował bezpieczny styl przywiązaniowy. Zauważono także, że im częściej kobiety określały swoich ojców jako odrzucających, tym częściej stosowały unikowy styl przywiązaniowy w relacjach z partnerem. Co więcej, im częściej córki oceniały ojców jako rozumiejących ich potrzebę niezależności, tym częściej występowały wśród nich bezpieczny styl przywiązaniowy. Natomiast autonomiczna postawa ojców wobec córek istotnie statystycznie wiązała się z niestosowaniem przez kobiety unikowego stylu przywiązaniowego. Nie potwierdzono istnienia zależności między nadmiernie ochraniającą postawą ojców a którymkolwiek ze stylów przywiązaniowych córek w ich relacjach z partnerami.