Sformułowano następujący problem badawczy: Jaki zespół zmiennych związanych z matką i z rodziną współdeterminuje poziom sympatii córek wśród rówieśniczek w klasie? Do zebrania materiału badawczego wykorzystano Skalę Wsparcia Społecznego oraz Plebiscyt Życzliwości i Niechęci. Dodatkowo posłużono się ankietą w celu określenia struktury rodziny, statusu materialnego w subiektywnej ocenie córek, wykształcenia matek i wieku respondentek. W badaniu wzięło udział 153 dziewcząt w wieku 15-16 lat. Przeanalizowano dane 138 badanych, w tym 41,31% pochodziło z rodzin pełnych, a 58,69% z niepełnych. 50,01% dziewcząt oceniło sytuację materialną swojej rodziny jako niezadowalającą. Jeśli chodzi o wykształcenie matek badanych uczennic, 25,36% legitymowało się wyższym wykształceniem, 34,05% średnim, a 40,57% zawodowym. Na podstawie wyników badania stwierdzono dodatni i istotny statystycznie związek między wsparciem wartościującym a popularnością córek wśród rówieśniczek. Zauważono również istotne korelacje między atrakcyjnością a wynikami skal komunikacji. Tym samym częściowo potwierdzono hipotezę zakładającą, że każdy rodzaj wsparcia i komunikacji z matkami będzie wiązał się z atrakcyjnością córek wśród rówieśniczek. Również częściowo potwierdzono drugą hipotezę, mówiącą, że struktura rodziny, status materialny, wykształcenie matek, wsparcie społeczne i komunikacja z nimi będą istotnie wpływały na atrakcyjność dziewcząt wśród rówieśniczek. Odnotowano, że im korzystniej córki oceniały komunikację z matkami i im mniej satysfakcjonująco wsparcie emocjonalne otrzymywane od matek, tym więcej sympatii uzyskiwały od swoich rówieśnic.