Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: w jakich zachowaniach studenta wyraża się norma grupowa nakazująca poczuwanie się do odpowiedzialności za innych studentów? W jakim stopniu w okresie kształcenia pedagogicznego zmieniają się u studentów wzory poczucia odpowiedzialności? Jaka jest dynamika przemian światopoglądu u badanych studentów? Czy między normatywnym wzorem poczucia odpowiedzialności a orientacją światopoglądową studentów obserwujemy jednoczesne wzajemne zmiany w tym samym przedziale czasu? Przebadano 233 studentów różnych kierunków z Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze. 86% badanych to kobiety. Badanie przeprowadzono na początku i na końcu studiów. W badaniu współzmienności odpowiedzialności studentów i ich światopoglądu wykorzystano metodę panelową. Do pomiaru wzoru poczucia odpowiedzialności utworzono kwestionariusz z 27 zdaniami opisującymi zachowania studentów wobec rówieśników. Badani podkreślali te zdania, które według nich zaliczają się do zachowania odpowiedzialnego wobec rówieśników. W wyniku analizy statystycznej wyodrębniono trzy normatywne wzory poczucia odpowiedzialności: pierwszy (A): zachęca do samodzielnego przygotowania do ćwiczeń, zachęca do uczęszczania na zajęcia obowiązkowe, w rozmowie koleżeńskiej robi krytyczne uwagi wobec tych, którzy opuszczają obowiązkowe zajęcia, zachęca do pracy społecznej, zachęca do przestrzegania regulaminu domu studenckiego; drugi (B): stara się przekazać treść zajęć temu, kto nie mógł brać udziału w wykładzie albo ćwiczeniach, pomaga w pracy społecznej tym, którzy nie mogą jej sprostać, pomaga innym w przygotowaniu się do prowadzenia lekcji; trzeci (C): w skład tego wzoru weszły zachowania ze wzorów A i B. Przypisanie do konkretnego wzoru odbywało się na podstawie trzech kryteriów: 1) przynajmniej dwa wskazania z jednej wiązki i najwyżej jedno z drugiej; 2) przynajmniej trzy wskazania z jednej wiązki i najwyżej dwa z drugiej, 3) inne wskazania tworzą wzór mieszany. Do pomiaru orientacji światopoglądowej posłużono się ankietą na temat: stosunku do religii i poglądów na temat związków moralności z religią, opinii na temat funkcji psychologicznych i epistemologicznych, przypisywanych religii. Badanie wykazało zmienność poglądów studentów na temat poczucia odpowiedzialności, najmniej stabilny okazał się wzór A. 47,2% badanych na początku studiów zalicza do wzoru odpowiedzialności przede wszystkim zachowania werbalne (A). Na pierwszym roku studiów tylko 19,7% reprezentowało wzór B. Pod koniec studiów aż 46,8% badanych zalicza się do wzoru odpowiedzialności C, czyli pomocy różnorodnej. Traci wówczas na znaczeniu wzór odpowiedzialności realizowanej za pomocą zachowań werbalnych. Na początku studiów łączą się najczęściej norma nakazująca bezpośrednią pomoc oraz orientacja religijna. Natomiast u studentów ze starszych lat światopogląd nie wpływa na treści normy grupowej, która narzuca poczuwanie się do odpowiedzialności za kolegów. Studenci pierwszego roku pochwalają różne przejawy odpowiedzialności za kolegów i identyfikują się ze światopoglądem religijnym. Najmniej wśród nich jest takich osób, które pochwalają normę nakazującą pomaganie i reprezentują jednocześnie postawę areligijną. Religijna orientacja światopoglądowa studentów nie wpływa na tworzenie się normatywnego wzoru poczucia odpowiedzialności za rówieśników.