Celem badania było m.in. określenie największych barier, jakie napotykają osoby niepełnosprawne w uprawianiu turystyki. Próbowano również odpowiedzieć na pytanie, jaki wpływ ma status materialny na postrzeganie barier przez osoby niepełnosprawne. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Badaniem objęto łącznie 518 osób, w tym 58 z dysfunkcją wzroku, 253 z dysfunkcją słuchu i 207 z dysfunkcją narządu ruchu. Na podstawie wyników badania odnotowano, że bariery materialne były najczęściej (tj. na pierwszym miejscu) wymieniane przez respondentów, bez względu na rodzaj niepełnosprawności. Z kolei na drugim miejscu badani wymieniali – również bez względu na rodzaj niepełnosprawności – bariery organizacyjne. Stosunkowo najmniej barier w uprawianiu turystyki wskazywali niepełnosprawni słuchowo. Zauważono, że mimo iż ponad połowa respondentów uważała swoją sytuację materialną za dobrą, to ponad połowa badanych dostrzegała bariery finansowe w uprawianiu turystyki (byli to głównie niepełnosprawni w dysfunkcją wzroku i ruchu). Bariery społeczne były najczęściej wymieniane w kontekście uprawiania turystyki przez niepełnosprawnych z dysfunkcją słuchu, a bariery organizacyjne – przez niepełnosprawnych ruchowo. Z kolei bariery sprzętowe dostrzegały przede wszystkim osoby z upośledzeniem wzroku.