Przedmiotem badania była zgodność wykonywanej pracy z wykształceniem pedagogicznym. Badanie ankietowe objęło absolwentów Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, którzy ukończyli studia w latach 1980, 1983, 1986, 1989 (N = 630). Byli to studenci wszystkich kierunków na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym, większości kierunków na Wydziale Humanistyczno-Pedagogicznym (filologia polska, pedagogika opiekuńcza, pedagogika pracy, pedagogika specjalna, pedagogika nauczania początkowego i wychowania przedszkolnego) oraz wychowania muzycznego i wychowania plastycznego. W badaniu, oprócz ankiety, wykorzystano dane zastane pozyskane z systemu Magister. Dodatkowym badaniem objęto absolwentów zatrudnionych niezgodnie z uzyskanymi kwalifikacjami (z 175 badanych 122 odesłało ankiety). W wyniku analizy danych stwierdzono, że większość absolwentów rekrutowała się ze środowisk robotniczych, czemu towarzyszyła tendencja wzrostowa. Drugą co do wielkości grupą byli absolwenci ze środowisk inteligenckich i reprezentacja ta utrzymywała się na stałym poziomie. Bardzo niewielka i stale malejąca była liczba absolwentów ze środowisk chłopskich. Większość badanych z rocznika 1980 i 1983 podjęła pracę w mieście, a zważywszy, że 60% kandydatów na studia stanowili studenci ze wsi i małych miasteczek, oznaczało to, że duża część absolwentów nie wróci do swojego miejsca zamieszkania. 79,3% absolwentów stanowiły kobiety, nieliczni mężczyźni studiowali przeważnie na kierunkach ścisłych, na pedagogice pracy, filologii polskiej i wychowaniu muzycznym. Większość absolwentów znalazła pracę w oświacie (przede wszystkim w szkołach wszystkich szczebli z przewagą szkół podstawowych, w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, w kuratorium). Około 28% absolwentów zadeklarowało zatrudnienie niezgodne z wyuczonym zawodem, z czego 45 osób nie pracowało w zawodzie nauczyciela (przede wszystkim w spółdzielniach i zakładach pracy), a 77 pracowało jako nauczyciele, lecz w zakresie innej specjalizacji. Badani z grupy zatrudnionych poza oświatą, pomimo bardziej krytycznego stosunku do skończonych studiów, decyzję studiowania tego samego kierunku podjęliby ponownie, co można wiązać z wysoką rangą zawodu nauczyciela czy bliskością tego rodzaju uczelni. Taką samą decyzję podjęliby badani z grupy pracującej w oświacie, lecz poza swoją specjalizacją. Oceniali oni lepiej swoje studia oraz silnie identyfikowali się z zawodem nauczyciela, lecz wskazywali na niekorzystne stosunki międzyludzkie w pierwszym miejscu pracy lub rozczarowanie w toku nauki jako czynniki decydujące o pracy poza specjalizacją. Większość badanych absolwentów wskazała na konieczność modernizacji procesu kształcenia i uznała za niezbędne wprowadzenie większej liczby przedmiotów kierunkowych i zajęć praktycznych.