Badanie o charakterze podłużnym składało się z dwóch etapów, pomiędzy którymi wystąpiła trzymiesięczna przerwa. W badaniu wzięło udział 202 respondentów, a w ankiecie przeprowadzonej po trzech miesiącach od pierwszego etapu uczestniczyło 187 osób. W badanej próbie było 110 kobiet i 92 mężczyzn. Wiek respondentów mieścił się w przedziale od 19 do 65 lat. 106 osób legitymowało się wyższym wykształceniem, 31 – zawodowym. Na podstawie wyników badania stwierdzono istotny związek między przywiązaniem trwania a wszystkimi etapami realizacji celu: intencją, planowaniem działań i działaniem. To oznacza, że im silniejsze jest przywiązanie pracownika typu trwania, tym mniejsza jest jego gotowość do uczestniczenia w szkoleniach w celu rozwijania własnych kompetencji. Istotne korelacje stwierdzono między przywiązaniem trwania a planowaniem i działaniem w dwóch grupach respondentów: ze stażem do 11 lat i od 12 do 45. W grupie pracowników o krótszym stażu pracy dała się zaobserwować korelacja (istotna statystycznie, dodatnia) między przywiązaniem afektywnym a intencją podjęcia szkolenia. Na podstawie wyników badania stwierdzono również, że przywiązanie afektywne nie sprzyja podejmowaniu działań szkoleniowych w organizacjach o średniej wielkości.