Badaniem objęto 4000 osób bezrobotnych z 80 powiatów (dobór losowy; struktura podobna do próby badanych według BAEL) i 1101 firm w próbie celowej. Osoby bezrobotne badano w formie bezpośredniej, za pomocą metody wywiadu. Z kolei do badania firm posłużono się ankietą pocztową. Wyniki badania ujawniły, że oczekiwania płacowe osób bezrobotnych były reaktywne i dosyć elastyczne. W firmach natomiast rzadko stosowano płacę efektywnościową. W badanym okresie nastąpiło uelastycznienie zatrudnienia przez znaczne wykorzystanie umów na czas określony (zwłaszcza w budownictwie i turystyce). Odnotowano rolę samorządów pracowniczych w malejącej, ale stabilizującej, rotacji zatrudnienia. Przyjmowanie do firm nowych pracowników było spowodowane najczęściej rotacją pracowników, a nie tworzeniem nowych miejsc pracy. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że oczekiwania płacowe bezrobotnych osób były nieznacznie większe niż wynagrodzenia „rynkowe”, ale jednocześnie niższe niż wynagrodzenie w poprzedniej pracy. Okazało się, że nie ma zapotrzebowania na kwalifikacje 40% bezrobotnych, przy czym połowa z nich nie posiadała środków finansowych na zmianę tych kwalifikacji.