Weryfikacji poddano m.in. hipotezę zakładającą, że dzieci często doświadczające lęku szkolnego będą częściej wybierać strategie koncentracji na emocjach i poszukiwania wsparcia społecznego. Zakładano również, że wśród dzieci z wysokim poczuciem własnej skuteczności wyższa będzie siła negatywnej zależności między lękiem a strategią aktywnego radzenia sobie ze stresem. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano następujące narzędzia: Kwestionariusz Lęku Szkolnego, Skalę Kompetencji Osobistej KompOs, kwestionariusz Jak sobie radzisz? oraz ankietę do zebrania informacji o uczniach. W badaniu wzięło udział 105 uczniów z klas czwartych dwóch szkół podstawowych w województwie lubelskim. Wiek badanych mieścił się w przedziale 10-13 lat. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że średni poziom poczucia własnej skuteczności wśród badanej młodzieży nie odbiegał od wyników w próbie normalizacyjnej dla tej grupy wiekowej. Odnotowano również, że najczęściej wybieraną strategią radzenia sobie ze stresem jest aktywne radzenie sobie – dyspozycyjne oraz sytuacyjne. Koncentracja na emocjach okazała się wyższa – dyspozycyjnie oraz sytuacyjnie – w grupie dzieci częściej przeżywających lęk szkolny. Nie potwierdzono natomiast różnic w zakresie strategii poszukiwania wsparcia społecznego. Wyniki badania nie potwierdziły natomiast moderacyjnej roli uogólnionego poczucia własnej skuteczności w relacji między lękiem szkolnym a strategiami radzenia sobie ze stresem.